- омез
- [آميز]1. асоси замони ҳозира аз омехтан; омез додан омехтан, махлут кардан2. ҷузъи пасини калимаҳои мураккаб ба маънои дар бар доштани чизе: хандаомез, маслиҳатомез, гилаомез…
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.